تازه یک ساعت از انتشار آلبوم جدید محسن نامجو میگذره و تصمیم گرفتم نظرم رو درباره اش بنویسم. فکر کنم جزو اولین نفراتی بودم که آلبوم رو دانلود کردم و گوش دادم. بقیه هم اگه زودتر دانلود کرده باشن، بخاطر سرعت بیشتر اینترنتشون بوده!
خلاصه؛ قبل از هرچی، نمره کلی اولیه خودم رو به آلبوم بدم: ۷/۱۰
انتظار بالاتری از این آلبوم داشتم. شاید یه دلیل اینکه یکم تو ذوقم خورد این باشه که ۳ ترک قبل از انتشار آلبوم بیرون اومدن که بنظر جزو بهترین ها بودن. واسه همین ۷ ترک جدید خیلی شکه ام نکرد. اما چیزی که به چشمم اومد، کمبود ملودی تو آلبوم بود؛ چندتا از آهنگها دکلمه بود. آخرین آهنگ هم تنها آهنگی از نامجو بود که دوس نداشتم تا آخرشو گوش بدم و بنظرم مدت زمان آهنگ واسه این سبک خوندن خیلی طولانی بود. البته در توضیحات اشاره شده که لحن خوانش این آهنگ برگرفته از مراسم آئینی اوستاخوانی در یزد میشه. به هرحال، با سلیقه من جور در نیومد.
یه نمونه ترک و بنظرم یکی از بهترینهای آلبوم رو هم میندازم تو پلیر این نوشته:
“Agar Bezari” from Personal Cipher by Mohsen Namjoo. Released: 2016. Track 2. Genre: World.
آپدیت؛ فردای آلبوم.
امتیاز کلی: ۸ از ۱۰
خب مجدداً دارم آلبوم رو گوش میدم، و حالا میگم آلبوم عالیه! چون سبک متفاوت بود طول کشید باهاش ارتباط برقرار کنم. ضمناً اینکه، عاشق آهنگ “پدر” هم شدم.
دوس داشتم بیشتر از ۱۰ آهنگ باشه. و اینکه دوست داشتم آواز خوندن های بیشتری داشته باشه. در کل، بنظرم آلبومی کاملاً متفاوت بود و تقریبا شاید نشه با هیچکدوم از آلبومهای قبلی مقایسهش کرد.
نکته جالب دیگه ای که به چشمم اومد، واکنش خیلی مثبتی بود که به این آلبوم داده شد. این چند روز توئیتر میچرخیدم، نیم نگاهی هم به توئیتهایی که درباره این آلبوم شده بود داشتم که اکثراً خیلی ازش تمجید کرده بودن، یه سری هم البته با شخص نامجو مشکل داشتن و نظری به آلبوم ندادن: توئیت ها درباره این موضوع، کلیک کنید.
اگه بخوام تک تک با سلیقه خودم نمره بدم:
آهنگ اول. مریم؛ ۸ از ۱۰
آهنگ دوم. اگر بزاری؛ ۹ از ۱۰
آهنگ سوم. ….ارا؛ ۸ از ۱۰
آهنگ چهارم. مجیر؛ ۱۰ از ۱۰!
آهنگ پنجم. مرصع خوانی؛ ۷ از ۱۰
آهنگ ششم. چه کسی؛ ۹ از ۱۰
آهنگ هفتم. به مادرم؛ ۷ از ۱۰
آهنگ هشتم. پدر؛ ۸.۵ از ۱۰
آهنگ نهم. شانه هایم؛ ۵ از ۱۰
آهنگ دهم؛ چه خبر؛ ۸ از ۱۰
یکی دیگه از نقاط قوط این آلبوم کتابچه دیجیتالیاش بود که هم قشنگ بود و هم خیلی مفید و پانویسهای خیلی خوبی داده بود.
در انتها هم اگه تمایلی به دانلود دارین، اینم از لینک:
[icons fa_size=’fa-3x’ custom_size=” icon_pack=’font_awesome’ fa_icon=’fa-download’ fe_icon=” type=’square’ position=’center’ border_color=” icon_color=” background_color=” margin=” icon_animation=” icon_animation_delay=” link=’http://bit.ly/MNPC16′ target=’_blank’]
و نکته آخر اینکه، نامجو هم آلبوم داد و مریم هنوز توبهاش رو نشکوند و واقعاً دیگه دارم معذب و اذیت میشم.
۳ نظر
محمد
عجب روزی بود، سه تا آلبوم خوب، نامجو، چاوشی و علی عظیمی
هرچند من خوانش چاوشی رو ترجیح میدم از مولانا (به طور مثال قطعه متصل که هردو اجرا کردنش) هرچند اصلا قابل مقایسه نیستند با هم
و اینکه برای من هنوز الکی بهترین آلبوم نامجو هست
صدرا
راستش من هنوز گیر همون آلبوم نامجو ام و نشده آلبوم علی عظیمی و محسن چاوشی رو گوش بدم!
آلبوم الکی که عالیه. به قول خودش رجعتش بوده به سمت موسیقی سنتی. اما خب نامجو خواننده ای نیست که واسه بازار بخونه، واسه همین تجربیات موفق رو تکرار نمیکنه خیلی و همش در حال کسب تجربیات جدیده.
محمد
بشخصه آهنگهای با تم سنتیش رو ترجیح میدم
ولی به قول خودت ویژگیش همین خرق عادت و خلاف جهت رفتنه