میگن کودکی افراد تاثیر خیلی زیادی در شخصیت و رفتار اون فرد در آینده داره. نقوص والدین در تامین نیازهای کودک منجر به برخی رفتارهای متعاقب در کودک میشه و این رفتارها و عادات در ناخودآگاه او قرار میگیرن. نهایت ماجرا هم این میشه که در آینده اون کودک که دیگه فردی بالغ شده، رفتارهایی بروز میده که خودش هم دلیلشو نمیده و ازشون آگاه نیست، چون اونها در ناخودآگاه او در کودکی شکل گرفته اند و الان رفتار اون رو تحت تاثیر قرار میدن.
با این مقدمه کوتاه فقط میخواستم به این قضیه فکر کنین که برخی از این افراد چندش و مزخرفی که همه روزه اطرافمون میبینیم چه کودکی دردناکی داشتن که باعث شده تحملشون برامون اینقدر دردناک باشه. وقتی قضیه رو با این دید نگاه میکنم، یکمی هم دلم براشون میسوزه … البته دوران کودکی فقط بخشی از ماجراست و متغیرهای زیادی دخیل هستند و این هم حس غمگینی داستان رو بیشتر میکنه …
همین.
۴ نظر
Saber
اینجاست که شاعر می فرماید : همه چی برمیگرده به بچگی آدم!
بعله!!
امید پویان
نمونش همین هاشم!
یعنی یه مالیخولیایی و سول ساکر به تمام معنا 😀
sahar
agree… So sad but true
Sadra
خب مهر تایید هم زده شد :دی