بی کلام

دلم بی صبرانه یه تغییر بزرگ می‌خواد. اما بیشتر از این، در حال حاضر آرامشی بی دغدغه می‌خوام. دوست دارم چند روزی از زندگی اجتماعی دور باشم. دوست دارم چند روز با هیچ بنی بشری ارتباطی نداشته باشم، یه جایی برم در سکوت کامل، با خیال راحت آهنگ گوش بدم، فکر کنم و یه کتابی بخونم. ای کاش خانه ای ییلاقی داشتیم و تنها می‌رفتم اونجا. چند روز قشنگ این حس مسخره ولی جالب رو ارضا میکردم و برمیگشتم سر زندگی روزمره.

حس عجیبیه. شاید این آهنگ بتونه بیانش کنه: بالا، پایین، پر تشنج، پر از حرف، ولی بی کلام.

برای شنیدن کلیک کنید؛ البته چیزه، فیلتره

https://vimeo.com/98848023

پی‌نوشت سال ۱۴۰۳: خودمم یادم نیست این آهنگه چی بود 🙂 حذف شده متاسفانه.